مسجد سلطان احمد در استانبول

«مسجد سلطان احمد» با شش مناره یکی از زیباترین شاهکارهای معماری اسلامی محسوب می‌شود و به علت وجود کاشی‌های آبی‌رنگ در طراحی داخلی به «مسجد آبی» هم شهرت دارد.

این مسجد طی سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۹ به دستور سلطان احمد اول بنا شد و به همین دلیل پس از مرگ وی مسجد را مسجد سلطان احمد نامیدند. طراحی صحن اصلی به گونه‌ای است که حتی در زمان شلوغی همه افراد بتوانند امام جماعت را ببینند و سخنانش را بشنوند.
عده زیادی از مردم محلی و گردشگران در هنگام غروب در پارک روبروی مسجد جمع می‌شوند تا صدای اذان مغرب را بشنوند و با غروب آفتاب، نورپردازی زیبای صحن مسجد را تماشا کنند.

 این مسجد زیبا و تاریخی بطور کلی دارای یک گنبد اصلی با شش مناره و هشت گنبد کوچک دیگر است که در مساحتی تقریبا یک هکتاری بنا شده و ارتفاع گنبد آن از بیرون حدود ۴۳ متر و ارتفاع مناره‌ها ۶۴ متر بوده و معماری آن به سبک معماری اسلامی-عثمانی اواخر دوران کلاسیک عثمانی مربوط می‌شود که توسط «صدفکار محمدآقا» به عنوان یکی از شاگردان معمار بزرگ ترکیه یعنی استاد «سنان» با استفاده از حجم و بالا بردن ارتفاع، سعی در باشکوه جلوه دادن نمای مسجد نموده است که البته در این کار موفق نیز بوده است.
نمای داخلی این مسجد با استفاده از ۲۰ هزار سرامیک زینت‌بندی شده و در چلچراغ‌های بزرگ آن تخم‌ شترمرغ پیدا شده که گویا برای جلوگیری از ورود عنکبوت‌ها به داخل آن جاسازی شده‌اند. استفاده از آیات قرآن در نمای داخلی و پنجره های کوچک و بزرگ به همراه سرامیک‌های رنگارنگ و منقش از دیگر خصوصیات معماری داخلی این بناست.