شهر تاریخی فاتح‌پور سیکری در آگرا - هند

شهر «فاتح‌پور سیکری» در نیمه دوم قرن ۶ میلادی بدستور «شاه محمداکبر» ساخته شد، و بمدت ۱۰ سال پایتخت امپراطوری گورکانیان بوده است.
دروازه ورودی این مجموعه به نام «بلند-دروازه»، همانطور که از نامش پیداست، دروازه بسیار مرتفعی است که طی ۱۲ سال ساخته شده و طول آن به ۵۴ مترمی‌رسد. در ساخت این دروازه از سنگ‌ماسه‌ی سرخ استفاده شده و با مرمر سیاه و سفید تزیین شده است. خطوط فارسی حک شده بر روی این دروازه از ویژگی‌های جالب آن است.

مسجد جامع شهر فاتح پور سیکری نیز به سبک مساجد هندی ساخته شده است و بسیار زیباست. این مسجد که ساخت آن در دهه هشتم قرن شانزدهم به اتمام رسیده، یکی از بزرگترین و زیباترین مساجد تاریخی هند محسوب می‌شود.
تمامی معابد، ساختمان‌ها و آثار تاریخی این شهر تاریخی از یک سبک معماری مشابه استفاده کرده‌اند.

علاوه بر دروازه بلند و مسجد جامع، از دیگر بناهای قابل توجه این مجموعه می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

آرامگاه شیخ سالم چشتی :بنایی با نمای سنگ مرمر سفید که مقبره‌ی یکی از عرفای مشهور آن زمان در آن قرار دارد. این بنا یکی از نمونه‌های درخشان هنر و معماری دوره گورکانیان محسوب می‌شود و در سال ۱۵۸۰ بنا گشته است. نقش و نگارهایی که به زبان عربی بر روی این بنا حک شده‌اند و نیز پنجره‌ی سنگی مشبک، از دیدنی‌های این بنا هستند.
دیوان عام: تالاری برای دیدارهای عمومی بوده است که در بسیاری از شهرهای تاریخی منطقه می‌توان نمونه‌ی آن را مشاهده نمود.
دیوان خاص: تالاری مخصوص دیدارهای خصوصی و محرمانه بوده است که به شکل مربعی ساخته شده و دارای چهار گنبد چترمانند می‌باشد. این تالار به علت شکل خاص ستون میانی خود مشهور شده است.
عبادت خانه: خانه یا تالار ملاقاتی بوده است که در سال ۱۴۷۵ ساخته شد تا رهبران معنوی و روحانیون زمان برای آموزش و عبادت در آن جمع شوند. امروزه اثر چندانی از این تالار باقی نمانده است.
قصر مریم الزمانی: مریم الزمانی همسر هندوی پادشاه مسلمان بود که تاثیر فراوانی بر عقاید پادشاه و نوع نگاه او به آئین هندو و سایر ادیان گذاشت. شاه محمداکبر به جهت علاقه‌ی فراوانش به وی دستور ساخت قصری به نام او را صادر کرد. پادشاه بعدی این سلسله یعنی جهانگیرشاه حاصل این ازدواج بوده است.
این شهر تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.