بخش محصور در دیوار باکو

این قسمت از شهر در سال ۲۰۰۰ میلادی به همراه قصر شیروانشاهان و برج دختر به عنوان اولین اثر تاریخی جمهوری آذربایجان در فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافت.تاریخ ساخت این ناحیه بدرستی مشخص نیست. برخی معتقدند در قرن دوازدهم بنا شده و برخی تحقیقات تاریخ آن را به قرن هفتم میلادی می‌رساند. به هر صورت در این ناحیه با بناها و آثاری تاریخی مواجه هستیم که در طی زمان ساخته شده‌اند نه یکباره.

باکو در سال ۱۸۰۶ از امپراطوری روس استقلال یافته و به تدریج به سمت توسعه حرکت کرد بطوریکه بعد از مدتی شهر که در حصاری از دیوارهای مرتفع احاطه شده بود، جوابگوی جمعیت نبوده و از این رو به آن سوی دیوارها هم کشیده شد. از این زمان اصطلاح شهر داخلی و شهر خارجی به کار برده شد.
در سال ۱۸۶۵ دیواری که به سمت دریا بود، تخریب شده و از سنگ‌هایش برای ساخت دیگر بناها استفاده گردید. بطور مثال بلوار باکو از عواید فروش این سنگ‌ها، احداث شد. در قرن نوزدهم و بیستم نیز به تدریح نمای شهر با ساخت ساختمان ها به سبک معماری گوتیک و باروک، تغییر داده شد.