رفت و آمد - تایلند

Body: 

رفت و آمد در تایلند

خوشبختانه برای جابجایی در تایلند تنوع کافی وسایل حمل و نقلی وجود دارد؛ هواپیما، قطار، اتوبوس، تاکسی، موتورسیکلت، قایق، دوچرخه و ماشین‌های کرایه‌ای.
اگر بخواهید بصورت هوایی در تایلند سفر کنید، به لطف روی کارآمدن اپراتورهای جدید، خرجتان کمتر از ۲۰۰۰ بات خواهد بود. مهم‌ترین فرودگاه‌ها عبارتند از: فرودگاه بانکوک، چیانگ مای، کُ سامویی و پوکت. در بین خطوط هوایی در تایلند،«One-two-go»، «نوک° ایر» و «ایرآسیا» از بقیه خطوط هوایی قدیمی‌تر مثل «تای ایرویز اینترنشنال» (THAI) ارزان‌تر هستند.
اگر اهل رکاب زدن هستید و می‌خواهید از مناظر جاده‌ای و کوهستانی خارج از بانکوک لذت ببرید، دوچرخه بهترین گزینه شما خواهد بود. چند راه برای حمل دوچرخه دارید. یا با قطار حمل کنید و یا آن را روی سقف اتوبوس‌ها بگذارید. همینطور می‌توانید با مبلغی بین ۳۰ تا ۵۰ بات یک دوچرخه کرایه کنید. خرید دوچرخه به علت هزینه بالای واردات در تایلند خیلی توصیه نمی‌شود. 
قایق: قایق یکی از اصلی‌ترین وسایل حمل و نقل در تایلند هستند و برای رفتن به مکان‌های دیدنی بانکوک و پوکت خیلی استفاده می شوند. معروف‌ترین نوع قایق در تایلند، قایق دم دراز است که برای مسیرهای کم عمق ایده آل هستند. هزینه آن هم برای چند ساعت گردش بین ۳۰۰ تا ۴۰۰  بات و برای یک روز کامل ۱۵۰۰ بات است. قایق‌های مدرن هم در جزایر معروفی مثل کُ سامویی و کوفانگان قابل استفاده هستند.
اتوبوس: شرکت «اتوبوس‌رانی دولتی تایلند» (BKS) تقریبا در تمام استان‌ها پایانه دارد و معمولا بهترین انتخاب از نظر قیمت و راحتی هستند. فقط حواستان باید به اتوبوس‌های «وی ای پی» غیردولتی باشد که معمولا ون‌های شلوغ و پرجمعیت از آب در می آیند و شما این موضوع را بعد از دادن پیش‌پرداخت متوجه می‌شوید. اصلی‌ترین انواع اتوبوس عبارتند از:
درجه یک (آبی و سفید رنگ): که برای مسیرهای مستقیم بیشتر استفاده می‌شوند و توقف‌های کمتری دارند. همچنین به دستشویی و سیستم تهویه مطبوع مجهزند. پتو، آب و تنقلات هم معمولا در آن‌ها پیدا می‌شود.
درجه دو (آبی و سفید با نوار نارنجی): صندلی‌های بیشتری نسبت به درجه یک دارد. به دستشویی هم مجهز نیستند. ایستگاه‌های بیشتری را هم طی می‌کنند و مسیرهای عبوری آن ها هم به اندازه درجه یک یا «وی ای پی» ها مستقیم نیست.
VIP: که خیلی شبیه به درجه یک‌ها هستند و رویشان VIP نوشته شده. صندلی‌های کمتر و بالطبع فضای بیشتری برای مسافر دارند.
SVIP: این اتوبوس های سوپر وی ای پی تنها ۲۴ صندلی دارند و معمولا برای در اوقات شب استفاده می‌شوند.
اتوبوس‌های محلی: ارزان‌ترین نوع اتوبوس برای سفرهای محلی هستند. تعداد توقف‌شان هم زیاد است و برای سفرهای طولانی توصیه نمی‌شوند.
اکسپرس: اتوبوس‌های اکسپرس نارنجی رنگ هستند. جا برای ساک، دوچرخه و بار شما دارند. بزرگترینشان هم ۶۵ صندلی در خود دارد. تنها نکته مثبت احتمالی‌شان توقف نکردن در بعضی ایستگاه‌هاست. 
ماشین: انتخاب عاقلانه برای ماشین، کرایه کردن آن است. بسته به بیمه بودن یا نبودن آن هزینه آن ها بین ۵۷۰ بات در روز برای جیپ، ۹۰۰ بات در روز برای ماشین های کوچک و خودروهای بیمه دار هم از ۱۰۰۰ بات در روز شروع می‌شوند. برای رانندگی حتما باید گواهینامه بین‌المللی داشته باشید. البته حواستان به نقص‌های ماشین قبل از کرایه کردن آن باشد. چرا که بعضی از کرایه دهندگان بعد از گرفتن ودیعه شما و سفرتان، در زمان بازپس گرفتن خودرو، به بهانه آن که شما به ماشین آسیب وارد کرده اید، پولتان را پس نخواهند داد. مراقب دزدیده شدن خودروی خود نیز باشید. 
سفر در هر جاده ای خطرات خود را دارد و حتما باید احتیاط کرد. بهتر است از رانندگی در شب در جاده های تایلند خودداری کنید. خوشبختانه تمام جاده‌های رسمی تایلند، تابلوی انگلیسی هم دارند.
قطار: راه آهن دولتی تایلند به طولی معادل ۴۰۰۰ کیلومتر تقریبا تمام کشور را پوشش می‌دهد. نکته مهم این است که از اتوبوس‌ها کنترند و گاهی تاخیر هم دارند، اما امن‌تر هم هستند. قطار هم چند کلاس دارند:
درجه ۱: که کوپه‌های دوتخته دارند و به سیستم تهویه مطبوع هم مجهزند.
درجه ۲: که قیمتی شبیه اتوبوس‌های درجه ۱ دارند. تهویه مطبوع در همه آن ها وجود ندارد اما دستشویی و غذاخوری دارند.
درجه ۳: ارزان‌ترین وسیله برای سفر در تایلند هستند و کرایه آن‌ها هم خیلی پایین است. نکته مهم درباره سفر با قطار، از پیش رزرو کردن آن خصوصا برای قطارهای تخت‌خواب‌دار است.

افزودن دیدگاه جدید