معرفی نپال

Body: 

نپال کشوری در جنوب تبت و شمال هندوستان با جمعیتی حدود ۲۷ میلیون نفر و مساحتی تقریبا ۱۴۸ هزار کیلومترمربع است که در مقایسه با سلسله کوه‌های بلند هیمالیا و بخصوص کوه اورست کشور ناشناخته‌ای محسوب می‌گردد.
این کشور مقصد دلخواه کوهنوردان و دوستداران طبیعت وحشی و بکر است بطوریکه سالانه هزاران نفر تنها به قصد فتح یکی از هشت قلل مرتفع جهان و نیز سایر ارتفاعاتی که در این کشور قرار دارند، به آن سفر می‌کنند. از سوی دیگر تنوع محیط طبیعی این کشور که دارای دریاچه‌های کوچک و جنگل‌های پرپشت با حیات‌وحش متنوعی است، بسیار مورد توجه جستجوگران و علاقه‌مندان طبیعت است.

کوه اورست در نپال

تاریخچه نپال

تاریخ نپال عموماً تحت تاثیر دو همسایه‌ی بزرگ خود یعنی چین در شمال و هند در جنوب بوده است. با این همه اهمیت مذهبی این کشور به سبب زیارتگاه لومبینی واقع در ناحیه راپاندهی که محل تولد بودا و زندگی وی تا ۲۹ سالگی شمرده می‌شود از یک سو سبب توجه ویژه جهانیان بخصوص پیروان آئین بودا به آن شده و از سوی دیگر وجود هشت قله از ده قله‌ی مرتفع جهان در این کشور به همراه سلسله کوه‌های هیمالیا و در نتیجه سخت‌بودن سفر و هرگونه تجاوز نظامی به آن،  سبب شده تا نپال را کشوری در انزوا و سکوت خبری بشناسیم اگرچه حوادثی که گاه و بیگاه برای کوهنوردان و ماجراجویان طبیعت رخ می‌دهد، این سکوت را شکسته است.
کلمه نپال از لغت نیپالیا در زبان سانسکریت به معنای «پایین کوه‌ها» گرفته شده است اگرچه نظرات دیگری نیز در این مورد وجود دارد. به هر حال آثار کشف شده در این کشور نشان دهنده سکونت قوم کیرات در۲۵۰۰ سال پیش و در ناحیه شمالی نپال است. حکومت نیز در این کشور  تا سال ۱۹۹۰ سلطنت مطلقه محسوب می‌شد که پس از اعتراضات وسیع مردمی ابتدا به سلطنت مشروط تبدیل گشته و سپس با براندازی نظام پادشاهی، به جمهوری دموکراتیک تبدیل گشت.
به طور کلی قبل از اینکه نپال به عنوان کشوری مستقل شناخته شود، این واژه در بسیاری موارد تنها به دهکده کاتماندو و اطراف آن اشاره می‌کرد. واژه نپال در نوشته‌های مقدس بهاراتا، پواناس و مذهب بودائیسم به منطقه‌ای دارای حکومت مستقل اشاره نموده‌اند اما اثر مکتوبی در مورد سلسه پادشاهان آن زمان در دسترس نیست.
تاریخ مکتوب این منطقه با دست نوشته‌های باقی مانده در معبد چانگو نارایان مربوط به پادشاهی مانادیوا که در سال‌های قبل از ۵۰۵ میلادی در ناحیه لیچاوی حکمرانی می‌کرده آغاز می‌شود اما آثار باقی مانده فعلی از جمله اکثر معابد و قصرهایی که بسیاری از آنها نیز در فهرست میراث بشری یونسکو ثبت شده‌اند، در قرن پانزدهم و در طی حکمرانی پادشاه نیوار بنا شده است.

نپال

طبیعت و جغرافیای نپال

نپال کشوری محصور در خشکی است که از سه جهت با هند و از شمال نیز با تبت همسایه است بطوریکه تنها راه دسترسی این کشور به دریا از طریق هندوستان میسر می‌شود. ارتفاعات مرتفع هیمالیا با حداکثر ارتفاع در قله اورست یعنی  ۸۸۴۸ متر در کنار دشت‌های پست با ارتفاع ۶۰ متر از دریاهای آزاد از خصوصیات منحصر بفرد این سرزمین است که سبب گستردگی و تنوع فرهنگی، طبیعی و جغرافیایی شده است. بطور کلی این کشور از نظر جغرافیایی به سه ناحیه پست، متوسط و مرتفع به نام‌های ترای، هیل و کوهستان تقسیم می‌شود که بیشترین جمعیت در دو ناحیه ترای و هیل مستقر شده‌اند.

ناحیه‌ی «ترای» مناطق جنوبی کشور و بطور کلی مناطق مرزی با هند را تشکیل می‌دهد که برخی از قسمت‌های آن دارای خاک حاصلخیزی نیز هست.
ناحیه «هیل» در جنوب کوهستان‌های این کشور واقع شده و ارتفاعی مابین ۷۰۰ تا ۴۰۰۰ متر دارد. از معروف‌ترین شهرهای این ناحیه می‌توان به کاتماندو اشاره نمود. فرهنگ عمومی این ناحیه ترکیبی از فرهنگ‌های ناحیه شمالی کوهستانی (چین و تبت) و جنوبی (هندی و بنگالی) است.
ناحیه «کوهستانی» یا بهتر است بگوییم سرد و برفی در کنار سلسله کوه‌های هیمالیا قرار دارد. برخی از روستاهای این ناحیه از سمت تبت دسترسی آسان‌تری دارند تا خود نپال. به هر حال این قسمت سرزمینی است مرتفع با فشار هوای کمتر که بلندترین کوه جهان نیز در آن قرار دارد. بسیاری از مردم روستاهای این منطقه به کارهایی چون باربری کوه نوردان، راهنمایی آنها و نیز کارهای خدماتی مثل آشپزی می‌پردازند.
جغرافیای نپال تحت تاثیر سلسله کوه‌های هیمالیا قرار دارد بطوریکه گمان می‌رود نپال جزئی از اورست است تا بالعکس آن. به هر صورت وجود جنگل‌ها و رودهای پرآب این کشور را نمی‌توان نادیده گرفت. امروز دولت نپال تلاش زیادی برای جذب گردشگران طبیعی، مخصوصا علاقه‌مندان ورزش‌های آبی و دوستداران حیات‌وحش می‌نماید.

طبیعت در نپال

بهترین وقت سفر به نپال

بهترین وقت سفر به این کشور برای کسانی که قصد کوهنوردی و صعود به ارتفاعات دارند، از اواخر سپتامبر تا اوایل دسامبر شروع می‌شود که بهترین وقت برای اسکی و مشاهده چشم‌اندازهای بی‌نظیر است.
از اواخر فوریه تا اواسط آوریل نیز هوا گرم و خشک شده بهار نپال شروع می‌شود. احیای طبیعت و حیات‌وحش که با شکوفه دادن گل‌ها صحنه‌های باشکوهی را ایجاد می‌کند، بسیار مورد علاقه‌ی گردشگران است.
البته در ماه‌های ژانویه و فوریه هوای این کشور بسیار سرد است مخصوصا در نواحی مرتفع و به هنگام شب ممکن است قابل تحمل نباشد. بنابراین حتما به این نکات توجه نمایید.

شهرها و مناطق توریستی نپال

نپال کشوری تاریخی است پر از نمادهای مذهبی پیروان هندو و بودا. همینطور به سبب جغرافیای خاص خود دارای عوارض طبیعی منحصر بفرد و جنگل‌ها و دشت‌ها و دریاچه‌های بی نظیری است که هر گردشگری را به راحتی به خود جذب می‌کنند.
بطور کلی این کشور دارای ۱۴ استان است که در ۵ ناحیه کلی تقسیم بندی شده‌اند. این نواحی عبارتند از:

 

معابد نپال
هیمالیا: کوه اورست یا بام جهان و آناپورنا به همراه پارک ملی لانگ‌تانگ در این قسمت واقع است. بسیاری از کوه‌نوردان و علاقه‌مندان به سایر ورزشهای مخاطره‌آمیز همچون سخره نوردی، اسکی روی برف و قایق‌رانی در رودهای خروشان به این ناحیه مسافرت می‌کنند.
کاتماندو: پارک ملی شیواپوری ناگارجان، معبد سوآیام بانات ، باغ آرزوها ، معبد کاستامانداپ در این قسمت قرار دارند.

ناحیه میانی کشور ( قسمت هیل یا تپه مانند با ارتفاع متوسط به نسبت دو ناحیه شمالی و جنوبی خود): ناحیه‌ای با ارتفاع ۷۰۰ الی ۳۵۰۰ متری که سومین شهر بزرگ نپال یعنی پوخارا در این قسمت قرار دارد. پخارا اولین ایستگاه کسانی است که قصد کوه پیمایی در ناحیه آناپورنا را دارند. لازم به ذکر است که تنها یک ایرانی توانسته به قله آناپورنا که ۴۰ درصد کوهنوردانش را قتل عام می‌کند، صعود کند.
تارای غربی: قسمت غربی کوه‌های تارای که ناحیه جنوب غربی نپال را پوشش می‌دهد. از مهم‌ترین عوارض طبیعی در این ناحیه پارک ملی رویال چیتوان و پارک ملی بردیا را می‌توان مثال زد.
تارای شرقی: ناحیه‌ای پرجمعیت نزدیک مرز هند در جنوب و جنوب شرقی نپال که دومین ناحیه شهری بزرگ کشور محسوب می‌شود.

نپال

شهرهای مهم نپال

کاتماندو: پایتخت و مرکز فرهنگی نپال که زیارتگاه بودائیان نیز می‌باشد.
باکتاپور: شهری که ورود هرگونه وسیله نقلیه موتوری به آن ممنوع است و اثری از ریکشاها نیز پیدا نخواهید کرد.
بیرات‌ناگار: شهری که اهمیت سیاسی زیادی در نپال داشته و دومین شهر بزرگ این کشور و نزدیک مرز هندوستان است.
بیرگانج: شهری مهم از نظر تجاری که در شاهراه بین هند و نپال قرار دارد. بسیاری از هندوهای جهان برای بزرگداشت حیوانات به این شهر سفر می‌کنند.
بودا: این  شهر- سایت تاریخی در ۷ کیلومتری پایتخت قرار داشته و بزرگترین معبد بودا متعلق به قرن پنجم میلادی در آن قرار دارد.
جاناکپور: ناحیه‌ای تاریخی مذهبی که معبد پانصدساله جاناکی در آن قرار دارد.

باختاپور در نپال
نامچه بازار: روستایی در ارتفاع ۳۴۰۰ متری که توقف‌گاه کوهنوردان عازم قلل همیالیا است .
نپال‌گانج: شهری مرزی با هند و بسیار شلوغ با هوایی گرم در ماه‌های آوریل تا جون که دو پارک ملی نپال را در خود جای داده است.
پاتان: شهری بزرگ و تاریخی که میدان دوربار آن در فهرست میراث تاریخی یونسکو ثبت شده است.
پخارا: سومین شهر بزرگ نپال که کوه مخوف آناپورنا در نزدیکی آن قرار دارد. از این روز مقصد بسیاری از کوه‌نوردان و دوستداران طبیعت محسوب می‌شود.

فعالیت‌ها و تفریحات در نپال

  • کوه‌نوردی: مهم‌ترین جاذبه این کشور کوه‌نوردی در سلسله کوه‌های مرتفع اورست است که شرایطی خاص و آمادگی‌های بالایی می‌طلبد اگرچه می‌توان به مناطق امن و سهل الوصولی نیز صعود نمود و از مناظر بدیع لذت برد.
  • قایقرانی: دومین فعالیت مورد علاقه ورزشکاران در این کشور قایقرانی در رودخانه‌های زیبای این کشور است که در این زمینه بهتر است به شرکت‌هایی که خدمات قایق رانی و کایاک سواری ارائه می‌دهند مراجعه کنید.
  • دوچرخه‌سواری دیگر ورزش مورد علاقه گردشگران در این کشور است که در چندین مسیر معروف و پرتردد این کشور انجام می‌شود. بهترین زمان گشت و گذار در این کشور با دوچرخه مابین اواسط اکتبر تا اواخر مارچ است که هوای روزها گرم و شب‌ها سرد می‌شود. دوچرخه‌سواری در موسم بارندگی (جون تا سپتامبر) توصیه نمی‌شود.
  • قایقرانی در نپال
  • موتورسواری: در صورت داشتن گواهینامه بین المللی رانندگی می‌توانید از موتورسواری در جاده‌های این کشور نیز لذت ببرید.
  • تورهای جنگلی: پارک ملی چیتوان دارای تورهای سفر به جنگل شامل فیل‌سواری، قایقرانی، پیاده‌روی و گشت و گذار است. در برخی پارکهای ملی دیگر نیز می‌توان تورهایی با این مقاصد پیدا نمود.
  • سفر به مناطق مذهبی و پارک‌های ملی در سرتاسر کشور زیبای نپال و مشاهده فرهنگ عمومی بکر مردمان روستاها در کنار آب و هوایی تمیز و فرح‌بخش و حیات وحشی زنده و شاداب قطعا از آرزوهای هر جهانگردی است.

مردم و فرهنگ نپال

همسایگی نپال با سرزمین‌های تبت از شمال و هند از جنوب سبب تأثیرپذیری مردمان این ناحیه از فرهنگ و مذهب یکدیگر شده است بطوریکه بیش از ۸۰ درصد مردم نپال پیرو مذهب هندو، ۱۰ درصد بودایی و ۴ درصد مسلمان هستند. وجود شهر لومبینی در این کشور که زادگاه بوداست (در این مورد اختلاف نظرهایی جدی وجود دارد) سبب توجه بودائیان جهان به این کشور شده است.
مهمترین حادثه تراژیک این کشور در سده اخیر جنگ‌های داخلی ده ساله‌ی آن در دهه نود بود که بیش از ۱۶ هزار نفر کشته به همراه داشت. نهضت مائویست‌ها به عنوان اصلی‌ترین مخالفان نظام پیشین سلطنتی در این کشور سالها به مبارزه پرداختند تا اینکه با برقراری نظام دموکراتیک به فرایند مشارکت سیاسی این کشور پیوستند.
معروف‌ترین مردم نپال را شاید بایستی شرپاها (مردمان شرق) دانست. این افراد بومی نپال از ۵۰۰ سال پیش ساکن کوه‌ها بوده و اورست جایگاه مقدسی در میان آنها دارد. امروزه شرپاها نقش مهمی در یاری‌رساندن کوه‌نوردان جهت فتح قلل مرتفع دارند.
نکته جالب دیگر در مورد پرچم این کشور است که تنها پرچم غیرمستطیلی شکل دنیا محسوب می‌شود که از دو مثلث سوار برهم تشکیل گشته است.

پرچم نپال

نظام سیاسی

نظام سیاسی نپال با تظاهرات نیم میلیون نفری مردم در ۲۱ آوریل کاتماندو (این شهر جمعیتی ۷۰۰ هزارنفری دارد) و اعلام آتش‌بس موقت شورشیان مائوئیست به فاصله یک هفته‌ بعد از تظاهرات که سبب پیروزی جنبش دموکراسی‌خواه این کشور بعد از هزاران سال نظام پادشاهی گردید، تغییر نموده و به عنوان کشوری دموکراتیک با اصول سیاسی سکولاریته شناخته شد. بعد از این پیروزی چریک‌های مائوئیست که علیه نظام پادشاهی می‌جنگیدند نیز وارد فاز سیاسی گردیدند.
نپال جزو معدود کشورهای آسیایی است که مجازات اعدام را حذف کرده و بسیاری از معیارهای نوین حقوق بشری را رعایت می‌کند.

زبان

زبان نپالی به عنوان زبان ملی این کشور در میان نیمی از مردم رواج دارد ولی در مدارس دولتی تنها زبان سانسکریت است که اجباری است. با این حال میتوان ۶۰ گویش و زبان مختلف دیگر را نیز درمیان مردم مشاهده نمود.
زبان نپالی زبانی نزدیک به هندی و پنجابی و دیگر زبان‌های هندوآریایی است که توسط حدودا سی میلیون نفر صحبت می‌شود. در حالت کلی یادگیری این زبان راحت بوده و باتوجه به عدم استقبال مردم از زبان‌های بین‌المللی، یادگرفتن چند لغت اساسی، بسیار در ارتباطات شما کمک خواهد نمود.

خدمات ارتباطی در نپال

دو شرکت مخابراتی NTC و Ncell وظیفه پوشش ارتباطات موبایل این کشور را بر عهده دارند. از هر دو شرکت که یکی دولتی و دیگری خصوصی است، می‌توانید سیم‌کارت تهیه کنید. البته تهیه سیم‌کارت‌های شرکت Ncell سریع‌تر و راحت‌تر است و امکان ارتباطی 3G را نیز دارند. آنتن دهی و وجود اینترنت سریع در کمپ‌های اورست از خدمات مهم این شرکت خصوصی است.
هتل ها و برخی کافه های خاص نیز WiFi رایگان دارند.
تنها رومینگ تلفن همراه شرکت دولتی «همراه اول» در این کشور برقرار است.

منابع و اطلاعات بیشتر: 

افزودن دیدگاه جدید